Na een leuk feestje, wauw wat een vette bands (zelfs een bassist geknuffeld!), en lekker uitslapen. Maak ik dan toch echt een einde aan mijn onderzoek.
Ik was voor mijn haak-vertaal groep, op zoek gegaan naar het fenomeen "yarn pooling", om een artikel te schrijven voor hun blog (in het Engels <3). Hier was al een groep voor gemaakt die ik vol interesse volgde, nu ik nog!
Als ik schrijf heb ik altijd een blokkade, er komt een zielig zinnetje uit en ik heb zoiets van "blegh kom op!, je kan zoveel meer dan dit..."
Zodra ik een gevoel van ow shit, nu moet ik toch echt wat gaan schrijven!" krijg, slaat de magie toe. Er rollen zulke mooie zinnen uit, ga volop aan de slag en ik verifieer mijn bestandje met gekopieerde zinnetjes, plaatjes, lijstjes whatever. Dit helpt me zeer om in de ongeïnspireerde tijd toch wat nuttigs te doen.
Spontaan is daar dan een slordig maar compleet bestandje!
Dit upload ik alvast, om de 1 of andere reden helpt dit mij om elke zin kritisch te bekijken en aan te passen naar mijn zojuist vernieuwde inzichten in het onderwerp.
En daar is het. Een serieuze eerste versie van mijn blogpost. Jippy! Nu gaan er andere mensen naar kijken, lezen verbeteren, tips geven, toevoegen. En tada een leeswaardig stuk is geboren.
Wat een werk, lichte stress (waar ik blijkbaar behoefte aan heb) en resultaat waar ik serieus trots op kan zijn.
Wat een avontuur ^---^
Vandaag ook weer even mijn gekleurde garen erbij gepakt, en ja hoor, ineens heb ik het voor elkaar. Mijn gekochte garen (in de hoop dat het gaat poolen) POOLED. Het feestje is al voorbij, maar in mijn hoofd is een nieuw feestje aan de gang, en mag ik trots zijn, op mijn chaotische persoonlijkheid.
Ik heb hem eindelijk leren kennen en te vriend gemaakt.
Ik was voor mijn haak-vertaal groep, op zoek gegaan naar het fenomeen "yarn pooling", om een artikel te schrijven voor hun blog (in het Engels <3). Hier was al een groep voor gemaakt die ik vol interesse volgde, nu ik nog!
Als ik schrijf heb ik altijd een blokkade, er komt een zielig zinnetje uit en ik heb zoiets van "blegh kom op!, je kan zoveel meer dan dit..."
Zodra ik een gevoel van ow shit, nu moet ik toch echt wat gaan schrijven!" krijg, slaat de magie toe. Er rollen zulke mooie zinnen uit, ga volop aan de slag en ik verifieer mijn bestandje met gekopieerde zinnetjes, plaatjes, lijstjes whatever. Dit helpt me zeer om in de ongeïnspireerde tijd toch wat nuttigs te doen.
Spontaan is daar dan een slordig maar compleet bestandje!
Dit upload ik alvast, om de 1 of andere reden helpt dit mij om elke zin kritisch te bekijken en aan te passen naar mijn zojuist vernieuwde inzichten in het onderwerp.
En daar is het. Een serieuze eerste versie van mijn blogpost. Jippy! Nu gaan er andere mensen naar kijken, lezen verbeteren, tips geven, toevoegen. En tada een leeswaardig stuk is geboren.
Wat een werk, lichte stress (waar ik blijkbaar behoefte aan heb) en resultaat waar ik serieus trots op kan zijn.
Wat een avontuur ^---^
Vandaag ook weer even mijn gekleurde garen erbij gepakt, en ja hoor, ineens heb ik het voor elkaar. Mijn gekochte garen (in de hoop dat het gaat poolen) POOLED. Het feestje is al voorbij, maar in mijn hoofd is een nieuw feestje aan de gang, en mag ik trots zijn, op mijn chaotische persoonlijkheid.
Ik heb hem eindelijk leren kennen en te vriend gemaakt.
